Osmanlıca Terimler Sözlüğü
Acemi oğlanı ; Acemi ocağına yeni alınmış,henüz eğitim görmekte ve yetişmekte olan genç
yeniçeri adayı.
Akağa ; Sarayın haremindeki zenci olmayan hadım harem ağası.(Darüssaade ağası)
Arpa Emini ; Saraydaki padişah ahırının en üst düzeydeki yöneticisi.Ahır masraflarını ken
disine emanet edilen paradan yapan kişi.
Arz odası ; Padişahların devlet büyüklerini ve yabancı elçileri kabul edip dinledikleri oda.
Askeri Rüşdiye ; Askeri ortaokul.
Aşçıbaşı ; Saray mutfaklarındaki aşçıların başı.
Babıâli ;
( Yüksek kapı anlamında) Osmanlılarda Sadaret (Başbakanlık),Dahiliye ve
Hariciye (İçişleri ve Dışişleri Bakanlığı) ve Şurayı Devlet (Danıştay)
dairelerinin bulunduğu bina.
Babüssaade Ağası ;
(Kapuağası/Sarayağası) Saraydaki hadım Darüssaade ağaları ile Akağaların ve Enderun memuriyetlerinin genel amiri.
Baltacı ;
Sarayda harem muhafızlarına verilen ad. / Seferler sırasında askeri
birliklerin önünde giden ve yolların kapanmasına neden olan ağaçları
kesen eli baltalı olan,uzun sakal bırakıp meşin önlük giyen özel
seçilmiş iri yapılı askerler.
Baruthane Nazırı ;
Barut imalatı ile uğraşan baruthane nezaretinin yöneticisi.
Başçıbaşı ;
Saraya ait inşaat işlerinde çalışan işçi başlarının (Başçı) başı olan kişi.
Baş Çuhadar ;
Sarayda padişahın kaftan ve kürklerine bakan büyük memur. / Sadrazam ve
vezirlerin ve diğer üst düzey görevlilerin yanında çalışan ve evrak
iletme,mektup taşıma işi yapan görevlilerede çuhadar denirdi.
Berberbaşı ;
Saray berberlerinin başı,yöneticisi.
Beylerbeyi ;
Genel vali,Sancak beylerinin başı.Osmanlı imparatorluğunun Asya
kıtasındaki sancak beylerinin başına "Anadolu Beylerbeyi",Avrupa
kıtasındaki sancak beylerinin genel valisinide "Rumeli Beylerbeyi"
denirdi.
Bimarhane ;
Akıl hastanesi.(Tımarhane)
Bina Emini ;
Osmanlılarda büyük ve resmi binalar yapılırken,inşaat masraflarını
tutan,malzemeyi satın alan ve ustalarla işçilerin ücretlerini
ödeyen,biri katip diğeride Ruznameci (Muhasebeci) olmak üzere iki
yardımcısı bulunan görevli.
Bostancıbaşı ;
Padişahın mülkü olan bostanların ekilip,biçilme işini yürüten bostan
işçilerinin başı. / Sarayın muhafazasına ve şehrin güvenliğine bakan
askeri teşkilatın başı.
Cariye ;
Düşman ülkelerine yapılan akınlarda ele geçirilerek veya yabancı
ülkelerden kaçırılarak,mal gibi para ile alınıp satılan kız,kadın,kadın
köle. ( Halayık,odalık,yataklık)
Çelebi ;
Efendi,kibar,görgülü ve ince kişi.Eskiden "bay"yerine kullanılan bir ünvan.
Çerakçı ;
Kandilleri ve mumları yakıp söndürmekle görevli kişi.
Çeşnigir ;
Darphane-i Amire'de (darphane) çalışan ve basılan gümüş ve altın paraların ayarını kontrol eden kişi.
Darül kurra ;
Cami,mescit gibi yerlerin hemen yanında yapılan kuran okuma yeri.
Darüssaade Ağası ;
Osmanlı saraylarında harem dairelerindeki hadım edilmiş harem ağası.
Darüşşafaka ;
Eski "Cemiyet-i Tedrisiye-i İslamiye"(İslami Eğitim Cemiyeti) tarafından kurulmuş olan yetimler okulu.
Defterdar ;
Osmanlı devletinin maliye işlerine bakan kişi, Devletin çeşitli resmi kurumlarının maliye işlerine bakan görevliler.
Defter Emini ;
Osmanlılarda Defter-i Hakani idaresinde (Tapu ve kadastro genel müdürlüğü) çalışan ve tapu işlerine bakan yüksek görevli.
Delme Mecra ;
Yerin altından giden ve insan eli ile yapılmış olan su galerisi,yer altı su isale hattı.
Derviş ;
Tarikatlardan birine bağlı olan ve tekkede çile ile uğraşan,giyim ve yaşayışında tarikatının adetlerini güden kişi.
Devşirme ;
Yeniçeri ocağına alınan gayri müslim çocuklar.
Divan ;
Padişah ile devlet büyüklerinin bir araya gelerek devlet işlerini görüşmek üzere yaptıkları toplantı.
Divanı Hümayun ;
Padişahın başkanlığında toplanan ve sadrazam,şeyhülislam gibi yüksek
dereceli devlet görevlilerinin katıldığı ve devlet işleri ile halkın
sorunlarının görüşüldüğü meclis.
Ebced hesabı ;
Arab alfabesindeki her harfin bir sayıyı göstermesi kuralı ile
harflerden seçilerek düzenlenmiş anlamlı dizilerle bir olayın meydana
geldiği yılı belirtme yolu.
Enderun ;
Saray teşkilatı.
Erkânı harb ;
Kurmay sınıfından olan yüksek rütbeli asker.
Evkaf ;
Vakıfların hepsi,tümü.Bu günkü Vakıflar Genel Müdürlüğü.
Eyercibaşı ;
Padişahın ve saraydaki diğer yüksek görevlilerin atlarının eyerlerini yapan sınıfın
yöneticisi.
Fodla ;
Bir cins çörek,kurabiye.
Gümrük Emini ;
Gümrüklerin hesap işlerine bakan yönetici.
Hafız ;
Kur'an'ı ezberlemiş olan kişi.
Harbiye Nezareti ;
Osmanlılarda milli savunmanın kara kısmı ile uğraşan nezaret.
Harem-i Hümayun ;
Sarayların kadınlara mahsus olan kısmı,Harem dairesi.
Harik havuzu ;
Yangın havuzu.Yangınlara müdahale etmek için gerekli olan suyun depo edildiği
havuzlar.
Hasodabaşı ;
Sarayda padişaha ait olan bölümlerin hizmetini gören kişilerin yöneticisi.
Hattat ;
Mesleği Arap harfleri ile güzel yazı yazmak olan kimse.
Hazine-i Hassa ;
Padişahın şahsi gelir ve malları.
Hazine Kethüdası ;
Osmanlı devletinde sarayın Enderun dairesindeki hazinede bulunan değerli
eşyanın korunması ve yönetimi ile görevli kimse.
Haznedar ;
Saray hazinesini bekleyen,yöneten kimse.
Hekimbaşı ;
Sarayda görev yapan hekimlerin başı,başhekim.
Horasan Harcı ;
İçerisine yumurta akı katılarak yapılan bir çeşit harç.
Humbara ;
Tunçtan yapılmış ve içindeki oyuğa patlayıcı doldurulmuş bomba.
Humbaracı ;
Yeniçeri ocağının havan topu sınıfına ait topçu eri.
İbnülemin ;
Güvenilir dost kişi.
İhramcı ;
Hacıların Kâbe'ye giderken giydiği ve geniş beyaz yünlü çarşaftan ibaret olan ihram'ı
üreten kişi.
İmaret ;
Çoğunlukla bir cami bünyesinde yapılan, bazen bir camiden ayrı olarakta oluşturulan ve
fakirlere özellikle yemek yardımı yapmak amacı ile kurulan ve vakıf niteliğinde olan kuruluş.
İzam ;
Bir yerin büyüğü,büyük kişi,yönetici.
Kadı ;
İslam hukuku olan şeriat'a göre hüküm veren yargıç.Tanzimata kadar
askeri davalarla
devleti ilgilendiren davalar hariç tüm davalara bakmışlardır.Tanzimattan
sonra ise yalnızca evlenme,boşanma,nafaka ve miras davalarına
bakmışlardır.Kadılık müessesesi medeni kanunla kaldırılmıştır.
Kaldırımcı ;
Yol yapımından sorumlu olan esnaf.İşlerini genellikle götürü usülde
yaparlar ve kullandıkları taşların temin edilmesini ve taşların kesim
işlerinide kendileri yaparlardı.
Kaldırımcı Kethüdası ;
Götürü usülde taş döşeyerek yol yapan kaldırımcı esnafının yaptığı işi
denetliyen ve ölçümleme yaparak yapılan yolun bedelini tesbit
edip,parasını kaldırımcı esnafına ödeyen kişi.
Kalfa ;
Saraylarda ve büyük konaklarda halayıkların (Cariye) başı olan
kadın.Padişah tarafından tayin edilirler,sarayda kendilerine ayrılan
yerde otururlar ve sarayın iç hizmetlerinde çalışan cariyelere buyruk
verirler ve özel günlerde cariyelerden farklı giyinirlerdi.
Kapı Ağası ;
Padişahın sarayındaki akağaların en büyüğü.
Kapıcıbaşı ;
Saray kapılarını bekleyen sınıfın yöneticisi.
Kapıcılar Kahyası ;
Bir ilin veya bir resmi dairenin babıâli'de görülecek işlerini takip eden memur.
Kapı Kethüdası ;
Valilerin,sancak beylerinin ve patrikhanenin babıâli ve diğer resmi dairelerdeki işlerini takip eden memur.
Kapıkulu ;
Osmanlı devletinde Padişahın kumandası altındaki piyade ve süvari sınıfından olan ve bahşiş ve ulufe ile geçinen askerler.
Kaptan-ı Derya ;
Donanmanın başı,deniz kuvvetleri baş kumandanı.
Kasabbaşı ;
Sarayda hizmet gören kasabların başı.(Kethüdayı Kassaban)
Kaside ;
Onbeş ila yüz beyitten oluşan ve tek kafiye düzenine göra kurulan ve ünlü kişilere övgü niteliği taşıyan nazım eser.
Kassam ;
Kadı ve kazaskerlerin hizmetindeki görevlilerden biri.Ölen bir kişinin
mal varlığını varislerine şeriat kurallarına göre paylaştıran görevli.
Katip ;
Sarayda veya herhangi bir devlet kurumunda çalışan ve görevi yazı işlerine bakmak olan kişi.
Kavas ;
Osmanlılarda vezirlerin yanında bulunan silahlı koruma görevlileri.1908 yılında kavas sistemi kaldırılmıştır.
Kavasbaşı ;
Vezirleri korumakla görevli kavasların başı.
Kazasker ;
En yüksek ilmi rütbe,günümüzün adalet bakanı.İmparatorkuğun Asya ve
avrupa bölümlerindeki kadıların başı (Rumeli Kazaskeri,Anadolu
Kazaskeri.)Kadı ve müderrislerin atama ve tayin işleri ile ordu
mensupları ile ilgili davalara ve devleti ilgilendiren davalara
bakmaktan sorumlu olan kişi.
Kemankeş ;
Ok atıcı,okçu,yay kullanıp ok atan kişi.
Kethüda ;
Kahya,yardımcı,üst düzey devlet görevlilerinin yardımcısı,saray
hizmetinde çalışan belirli esnaf (Arabacılar, şamdancılar,kilerciler
vs.) gruplarının başı olan kişi.
Kıble taşı ;
Açık alanlarda oluşturulan namazgahlarda kıblenin yönünü belirtmek için dikilen taş.
Kızlar Ağası ;
Saray hareminin ağası.(Darüssaade ağası)
Kiler Kethüdası ;
Saraydaki Kilercibaşının emrinde çalışan ve vazifesi kiler görevlilerini teftiş etmek olan kahya.
Kubbe ;
Yarım küre şeklinde olan ve bir yapıyı örten dam.
Küfeki taşı ;
Basınç altında kaynaşmış kum taneciklerinden oluşmuş,işlenmesi nispeten kolay olan ve su geçirmeyen bir taş cinsi.
Külliye ;
Medrese,hamam,imaret,şifahane ve çarşı gibi ek yapıları ile birlikte inşa edilen cami.
Künk ;
Su nakli için isale hatlarında kullanılan pişmiş toprak tada çimentodan
yapılmış boru.Osmanlılar döneminde toprak künkler kullanılır ve
şebekeden su kaybını azaltmak için iç yüzeyleri sırla kaplanırdı.
Kürkçübaşı ;
Padişahın kürklerini muhafaza etmekle görevli kişi.
Lağımcı ;
Düşman kalelerini feth etmek için tünel kazıp,içine barut koyarak
patlatan ve kale duvarlarının yıkılmasını sağlayan asker sınıfı.Su
yollarının inşaatında su galerilerinin açılması işlerindede
çalıştırılmışlardır.
Lökün ;
Zeytinyağı ile kireç karışımından dövülerek yapılan bir çeşit
sızdırmazlık macunu.( Çeşme musluklarının takılmasında ve su künklerinin
birleşme yerlerinde suyun sızmaması için kullanılan macun)
Mahlas ;
Eskiden bir şiirin son beytinde kullanılması adet olan,şairlerin kullandığı takma ad.
Maksem ;
Su dağıtma sandığı ve lüleler yardımıyla suyun çevredeki çeşmelere ve diğer yapılara dağıtımının yapıldığı yer.
Maliye Nazırı ;
Osmanlılarda devletin gelir ve giderlerinin tutulduğu maliye teşkilatının yöneticisi.
Maslak ;
Ana su isale hattının kollara ayrıldığı yer.
Medrese ;
Gelenek ve görenekçi usullerle eğitim yapan ve özellikle din ve hukuk
adamı yetiştiren ve genellikle külliye şeklindeki camilerin bünyesinde
yer alan ve bir avlu etrafına dizilmiş çok sayıda odadan oluşan okul.
Mescit ;
İçinde cuma namazı ve bayram namazı kılınmayan küçük mahalle cami.
Matbah Emini ;
Saray mutfaklarının hesabını tutan görevli
Mevkufat ;
Bir zaman için tutulup alı konulmuş olan mal yada para.Bir şeyin
gelirinden artıp hazineye mal edilen para.Bu görevi yerine getiren
kişilerede mevkufatçı denirdi.
Mevlevihane ;
Mevlevilik tarikatına bağlı olanların, tarikat kurallarına göre
toplandıkları ve içinde özel odaları ve tören yerleri bulunan bina.
Mihrap ;
Camilerde kıble yönünde bulunan ve imama ayrılmış olan oyuk veya girintili yer.
Molla ;
Büyük kadı, kadı'nın bir üst derecesi,eyalet kadısı.
Mutasarrıf ;
Osmanlı yönetimindeki sancakların ( Vilayet ile kaza arasındaki yer.) en
büyük mülki ve idari amiri. Derece olarak kaymakamdan büyük validen
küçüktürler.
Muvakkithane ;
Saat imali ve tamiri yapılan yer.
Müderris ;
Eskiden medresede öğretmen,sonraları profesör anşamında kullanılmıştır.
Müşir ;
Osmanlılarda askerlikte en yüksek rütbe,mareşal.
Müştemilat ;
Eklenti-Ek bina.
Nafia ;
İnşaat işleri.
Naib ;
Vekil olarak birinin yerine geçen ve yerine geçtiği kişi adına işleri yürüten kişi.
Nakkaş ;
Binaların duvar ve tavan gibi yerlerine ve kitaplar süslemeler yapan resimci,süsleme ustası.
Nalıncı ;
Hamam gibi ıslak zeminlerde giymek için tahtadan yapılan yüksek tabanlı bir çeşit terlik olan nalın'ı (Takunya) imal eden kişi.
Namazgah ;
Açıkta namaz kılmak için hazırlanmış yer.
Nazır ;
Osmanlılarda bir idare bölümünün yada kurumun başında bulunan görevli.
Nişancı ;
Osmanlı devletinde Padişah kaynaklı her türlü yazıya,padişahın imzası
olan nişanını koyan veya padişahın tuğrasını çeken divanı hümayun üyesi
memur.
Reis-ül küttap ;
Tanzimattan önce Osmanlı imparatorluğunun dışişleri bakanına verilen
ad.Sonraları Divanı hümayun'da yazı işlerini yürüten kalemlerin ve
katiplerin şefi.
Reis-ül ûlema ;
Şeyhülislamlık dairesinde ilmiye sınıfının başı olan memur.
Rikab Kaymakamı ;
Sadrazam ordunun başında sefere çıktığı zaman kendisine vekalet eden görevli ( Sadaret kaymakamı )
Ruzname ;
Günlük olayların yazıldığı defter,günlük gazete,günlük masrafların
yazıldığı defter hazineye girip çıkan eşya yada paraların günlük
işlendiği defter,askeri seferler sırasında olayların günlük yazıldığı
defter.
Ruznameci ;
Günlük defterleri kaleme alan kişi. / İnşaat masraflarının günlük hesabını tutan muhasebeci.
Sadaret ;
Sadrazamlık makamı.
Sadaret kaymakamı ;
Sadrazam,Serdarı ekrem ünvanı ile ordunun başında sefere çıktığı zaman
onun yerine istanbulda kalıp vekaleten sadrazamın işlerini yapan vezir
düzeyindeki görevli.
Sadaret kethüdası ;
Sadrazamın birinci derecede yardımcısı.
Sadrazam ;
Osmanlılarda padişahtan sonra gelen ikinci adam,en yetkili devlet görevlisi.Günümüz başbakanı.
Sahilhane ;
Devlet ileri gelenlerine ait deniz kenarındaki konak,yalı.
Saka ;
İşi,çeşme ve sarnıç gibi yerlerden su alarak evlere dağıtmak olan kişi.
Saka başı ;
Osmanlılarda sarayda bulunan ve sarayın su ihtiyacının karşılanmasında
ve seferler sırasında ordunun su ihtiyacının karşılanması işinde görev
yapan saka'ların yöneticisi.
Saka gediği ;
Sakalara verilen, çeşmelerden su alma imtiyazı.Bu imtiyaz yazılı bir
senede bağlanır ve bu senet alınıp satılabilir veya varislere intikal
edebilirdi.Sakaların su alabileceği çeşmelerde belirtilir ve sakalar her
çeşmeden su alamazdı. Sakalara verilmiş olan bu imtiyaz 1869 yılında
kaldırılmıştır.
Sakalar kethüdası ;
Sakalar ocağının kahyası olup derece olarak sakabaşından sonra
gelir.Görevi divan toplantılarında vezirlere ibrik ve havlu tutmaktır.
Salma mecra ;
Kanalet şeklindeki üstü açık olan su isale hattı.
Sarnıç ;
Su ihtiyacını karşılamak amacı ile yapılan özel su toplama havuzu,su deposu.Üstü açık yada kapalı olabilir.
Serasker ;
Padişah ve sadrazam sefere çıkmadığı zaman ordunun başında seferi
yöneten vezire verilen ünvan. / 1826 yılında yeniçeri ocağının
kaldırılmasından sonra kurulan Asakiri Mansurei Muhammediye ordusunun
kumandanı.
Serçavuş ;
Baş çavuş.
Serdar ;
Ordu kumandanı.
Serdarıekrem ;
Padişah sefere katılmadığı zaman ordu baş kumandanı olarak seferi idare eden sadrazama verilen ünvan.
Sermimar ;
Mimarların başı,baş mimar.
Seyyid ( seyit ) ;
Bir topluluğun ileri gelen kişisi,efendi.
Sıbyan mektebi ;
Osmanlılarda ilköğretim okulu.
Silahtar ;
Padişah ve vezir gibi devlet ileri gelenlerinin silahlarını koruyan ve bakım ve onarımını yapan görevli.
Sipahi ;
Kapıkulu süvarilerinin birinci bölüğünü oluşturan askeri ocak.
Sipahi ağası ;
Kapıkulu süvarilerinin birinci bölüğünü oluşturan sipahi ocağının kumandanı.
Solak ;
Osmanlı kapıkulu teşkilatı bünyesinde yer alan ve görevi padişahın muhafızlığını yapmak olan koruma görevlisi.
Su nazırı ;
Su işlerinin organizasyonundan sorumlu olan ve devşirme ve acemi oğlanlarından adam toplayarak gerekli işleri yaptıran görevli.
Su nezareti ;
İlk defa Kanuni Sultan Süleyman döneminde kurulan ve su işlerinden
sorumlu olan idare.Önceleri padişaha bağlı iken sonradan şehremaneti
bünyesinde bir müdürlük haline sokulmuştur.
Su yolcu ;
Su tesislerinin isale hatlarının bakım ve onarımından sorumlu olan kişi.
Su yolcubaşı ;
Su yolcuların idaresinden ve çeşmelerin bakım ve onarımından sorumlu olan kişi.
Sülüs ;
Arap alfabesi ile yazılan yazının bir çeşidi.
Şadırvan ;
Halkın abdest alması için cami avlularına yapılan ve çok sayıda musluğu olan çeşme.
Şamdancılar kethüdası ;
Saraydaki şamdanların bakım ve onarımından ve yakılıp
söndürülmesinden,saraydaki ışık işlerinden sorumlu olan şamdancıların
yöneticisi.(Şamdancıbaşı-Serşamdani)
Şehzade ;
Padişah oğlu veya padişah ailesinden olan diğer erkeklerin oğullarından biri.
Şehremaneti ;
Bu günkü belediye teşkilatının osmanlılar döneminde kurulan ilk şekli,şehrin temizlik ve güzelliği ile ilgilenen mahalli idare.
Şehremini ;
Şehremaneti teşkilatının (Belediye) başında olan kişi.
Şeyh ;
Tekke başkanı,tarikat lideri.
Şeyhülislam ;
Osmanlılarda kabinede sadrazamdan sonra yer alan ve din işleri ile birlikte dünya işlerinede dini bakımdan karışan kimse.
Şıkk-ı evvel defterdarı ;
1.kısım ve 2. kısım olarak ikiye ayrılan defterdarlık teşkilatının 1.kısmı. 2. kısımada Şıkk-ı sani adı verilirdi.
Tabaklar ahibabası ;
Deri imalatçılarının esnaf loncası başkanı.
Tarikat ;
Tasavvufa dayalı olan çeşitli islam doktrinlerine verilen ad.
Tekke ;
Belli bir tarikata üye olan kişilerin toplanıp ayin yaptıkları yer.
Tersane çavuşu ;
Gemi yapılan yerin işçi başı.
Tersane emini ;
Gemi yapılan yerin mali işlerinin sorumlusu.
Tersane kethüdası ;
Gemi yapılan yerin yöneticisi.
Topçubaşı ;
Topun yapımı,bakımı,taşınması,ikmali ve savaşlarda kullanılması ile görevli olan askeri ocağın komutanı.
Tophane nazırı ;
Topların imal edildiği ve topçu askerlerin eğitiminin yapıldığı yerin komutanı.
Tuğra ;
Padişahın adının yazılı bulunduğu ve karmaşık yazı tekniği ile yazılmış olan sembol.
Tulumbacı ;
Yangın söndüren kişi,bu günkü itfaiyeci.
Türbe ;
İçinde çoğunlukla ünlü kişilerin gömülü bulunduğu anıtsal mezar.
Türbedar ;
Türbede hizmet gören ve türbeyi bekleyen kimse.
Vakanüvis ;
Zamanın olaylarını kayıt etmekle görevli resmi devlet tarihçisi.
Vakıf ;
Bir hizmetin sürekli yapılabilmesi için belli koşullarla resmi bir
yoldan herhangi bir kimse tafından bırakılan mülk yada para.İlgili
hizmet bu mülk yada paranın getirisi ile halka bedelsiz sunulur ve
vakfın idaresi mütevelli denen bir kişi tarafından yürütülür.
Valide Sultan ;
Padişah annesi.Padişah tahta çıkınca anasıda valide sultan ünvanını
alır ve eski saraydan bir tören ile Topkapı sarayındaki özel dairesine
taşınırdı.
Vezir ;
Bakanlık ve valilik gibi önemli görevleri yerine getiren ve paşa ünvanlı olan kişi.
Veziri azam ;
Sadrazam,günümüz başbakanı.
Voyvoda ;
17.asırda kullanılmaya başlanan ve reis,subaşı,ağa gibi çeşitli manalara gelen bir ünvan.
Yaver ;
Devletin ileri gelenleri ile komutanların yanında bulunup onların emirlerini yazmakla ve yerine iletmekle görevli kimse.
Yeniçeri ;
Orhan Gazi tarafından kurulan piyade sınıfı asker ocağının
erleri.Başlangıçta çok başarılı hizmetler gören yeniçeri ocağı zamanla
dejenere olmuş ve defalarca baş kaldırarak devletin başına dert
olmuştur. Yeniçeri ocağı 1826 yılında II.Mahmud tarafından başka bir
askeri ocak kurularak ( Nizami cedid) ortadan kaldırılmıştır.
Yeniçeri Ağası ;
Yeniçeri ocağının komutanı.
Yesari ;
Solak,sol elini kullanan. / Yesarizade ; Solak kişinin soyundan gelen.
Zaviye ;Küçük tekke.
tarafından 
Konu: Osmanlıca Terimler Sözlüğü 
